klasik eğitimden aktif eğitime

eğitim hayatım boyunca karşılaştığım eğitim formasyonu eğitimle alakalı diğer problemler yanında bir hayli önemli bir sıkıntı.

zira hemen hemen her derste birikmiş literatürü tarihinin başından itibaren öğrenciye yüklemek ve bu literatürü eğitim hayatı sonunda değerlendirip süzgeçten geçirip yorum katıp yine bu literatürün içerisinde kalarak kullanması istenmekte.

eğer öğrenci bu literatürde boğulmayacaksa ve literatürü unutmayacaksa başarılıysa bile küçük bir araştırma alanında olan bitenden kopuk soyut bir alanda azıcık birşey söyleyebilecekse söylececek o da kabul görürse görecektir.

bu tasvir bahsettiğimiz "formasyonu" aktarmaya yetecektir kanaatimce.

aktif eğitim ise günümüzde olan bitenin işe yarayacak şekilde yoruma bilgi birikimi beceri ve zekaya dayanarak değerlendirilmesi ile ihtiyaç oldukça geçmişe yönelen, literatürle bu şekilde sağlıklı bir ilişkisi olan bir formasyona sahip. konuşan düşünen, çağını ve günümüzü tanıyan problemleri öğrenen çözüm sırasında ise tarihsel geçmişinden ilmi birikimden faydalanan bir formasyonun hayata yaşama ve gerçeğe uygun olduğu aşikar.

zira bilginin değerli kabul edilmesi yanında kutsandığı zamanlardan bilgiye her yerde kolayca ulaşılabilen bir zamanda "bilgi yüklemesi" çağ dışı bir eğitim formasyonu artık.

anlama yetileri, konuşma, yazma, yorum yapma, kabiliyet, yetenek keşfi gibi aktif eğitim metodları yanında klasik formasyon her alanda literatüre öğrenciyi hapsetmekle bir tutsaklık üretmekte.

türkiye bu konuda kabuğunu kırdığında özgür istediği alanda istediği kadar çalışan aktif ve özgüven içinde gençlerin önünü açacaktır.

hem türkiyede hem dünyada.