"varlık felsefesi" insanın derdine derman oldu mu?
böyle bir amacı olsaydı neden olmasındı..bilhassa modern felsefenin "hakikatle" bağı gerçeğe değil insanın tasavvurlarına vurgu yaparken postmodern felsefe gerçeği yoksaydı..gerçeğin yok sayılması anlam konusunda insanı çaresizliğe sürükledi..hakikati arayanlarda hakikati bulanlarda postmodern felsefede ya "deli" ya "berduştu"..
varlık felsefesi bu yüzden sorulan kritik sorulara "ideolojik" cevaplar verdi zira dinler zaten mevzu dışıydı..işte bu yüzden modern felsefe ideolojiler felsefesidir..ideologları peygamber mesabesinde ele alınmakta olan bir dın dışı laik arayış insan ürünü olmaktayken, bu ideoloji ve felsefelerin insanların başına ördüğü çorap dünya savaşları soykırımlar soğuk savaş açlık kölelik anlamsızlık olmuş kaçınılmaz olarak.
post modern felsefe ise ideolojileri de bir kenara itip salt algı görüş ve bireysel tasavvuru öne çıkarmakta..gerçek ise zaten yok sayılmakta..
bu denli mühim bir mevzuda ciddiyetin de kenara koyulması ile karşımıza insan sayısı kadar "hakikat" çıkmakta..
insanın derdine derman olmak ise postmodern zamanda "gülünç" bir amaç..ideolojilerde bile bir anlam arayışlı hayat tarzı dünya görüşü varlık sıkıntısı mevcutken bu arayış yerini ciddiyetten yoksun insanın saçmalıklarına bırakmış görünüyor..
bu neyi getirdi insanlığa dersek terörü..varlık felsefesi postmodern zamanda hakikatle girilen yok etme mücadelesine dönüştü..varlıkla bu savaş bir varlığı bulunan insanın kendisini de "hakikatsiz" "yok" hale getirmeye girişti..zira insan vardı ve bu varlık başa belaydı..bu hakikat postmodern insanı rahatsız etti..buna bulduğu çözüm ise terör mesabesinde kendini ve var olan herşeyi yok etmekti.
zira hepsi "var"dı ve bu hakikat içermekteydi..ilim hikmet içermekte insanı düşünmeye problem çözmeye sevk etmekteydi..bu çok ciddi uğraşlar postmodernlerin keyfini kaçırdı.
terör işte savaş yöntemleri ideolojiler çağından farklı olsa da bu amaca yöneldi..hem kendini hem var olan herşeyi yok etmeye.
bu haliyle varlık felsefesi derde derman olmadığı görülmekle postmodern zamanda bu amaç tiye alınarak anlamsızlaştırıldı..
evet filozoflarımızın varlık ve hakikatle insanla barışma zamanı geldi..derde derman olacaklarsa eğer..
varlık felsefesi bu yüzden sorulan kritik sorulara "ideolojik" cevaplar verdi zira dinler zaten mevzu dışıydı..işte bu yüzden modern felsefe ideolojiler felsefesidir..ideologları peygamber mesabesinde ele alınmakta olan bir dın dışı laik arayış insan ürünü olmaktayken, bu ideoloji ve felsefelerin insanların başına ördüğü çorap dünya savaşları soykırımlar soğuk savaş açlık kölelik anlamsızlık olmuş kaçınılmaz olarak.
post modern felsefe ise ideolojileri de bir kenara itip salt algı görüş ve bireysel tasavvuru öne çıkarmakta..gerçek ise zaten yok sayılmakta..
bu denli mühim bir mevzuda ciddiyetin de kenara koyulması ile karşımıza insan sayısı kadar "hakikat" çıkmakta..
insanın derdine derman olmak ise postmodern zamanda "gülünç" bir amaç..ideolojilerde bile bir anlam arayışlı hayat tarzı dünya görüşü varlık sıkıntısı mevcutken bu arayış yerini ciddiyetten yoksun insanın saçmalıklarına bırakmış görünüyor..
bu neyi getirdi insanlığa dersek terörü..varlık felsefesi postmodern zamanda hakikatle girilen yok etme mücadelesine dönüştü..varlıkla bu savaş bir varlığı bulunan insanın kendisini de "hakikatsiz" "yok" hale getirmeye girişti..zira insan vardı ve bu varlık başa belaydı..bu hakikat postmodern insanı rahatsız etti..buna bulduğu çözüm ise terör mesabesinde kendini ve var olan herşeyi yok etmekti.
zira hepsi "var"dı ve bu hakikat içermekteydi..ilim hikmet içermekte insanı düşünmeye problem çözmeye sevk etmekteydi..bu çok ciddi uğraşlar postmodernlerin keyfini kaçırdı.
terör işte savaş yöntemleri ideolojiler çağından farklı olsa da bu amaca yöneldi..hem kendini hem var olan herşeyi yok etmeye.
bu haliyle varlık felsefesi derde derman olmadığı görülmekle postmodern zamanda bu amaç tiye alınarak anlamsızlaştırıldı..
evet filozoflarımızın varlık ve hakikatle insanla barışma zamanı geldi..derde derman olacaklarsa eğer..
Yorumlar
Yorum Gönder