Çözüm Süreci

.

Problem çözme politikasının bu denli dirençle karşılaşmasının akademik analizleri işin mahiyetine uzanması ile analistslerin ve "çözüm" önerenlerin, bu konuda politika uygulayan politikacıların ne denli sıkıntıya düştüğünü son üç yılda görmekte Türkiye. işin sorundan beslenen odaklarla sorun çözme tecihinde bulunanların mücadelesi olduğu açık.

sorundan beslenme bir "statüko" meselesi ancak her statükonun sorundan beslendiğini söylemek zor. ama sorundan beslenen statükonun "hasta" teşhisiyle muhatap olmaması da işin doğasına aykırı..buna rağmen kimsenin açıkça "psikopatlığı" savunmuyor oluşu bir kazanım ancak ortaya bu durumda "gizli" "saklı" bir mesele yani riya meselesi çıkmakta..doğrusu açıkça psikopatlığı savunanlarla mı yoksa bu konuda riya gösterenlerle mi mücadele daha meşakkatli tartışılabilir. ancak öyle veya böyle dünyanın ve türkiyenin bu sorundan beslenen "statüko" ile mücadele etmek ve bu işi "çözmek" durumunda..bu halde ne bireysel ne ulusal ne uluslararası huzuru güvenliği sağlamak zor görünüyor..

nacizane tavsiyem hem birey bazında hem ulus bazında ve hem uluslararası bazda herkesni üzerine düşeni yapması gerektiğidir..ne bu iş sadece politikacıların ne de devletlerin çabalarıyla çözülemeyebilir..akademisyeninden aydınından vatandaşa uzanan meslek erbabının sanatçıların dahil tüm dünya vatandaşlarının "gerçek" , sanallıktan uzak bir çaba sarfetmesi gerekmekte. bu da sorumluluk üstlenmek demek..terör sorunu salt askeri ve politik yollarla çözülebilecek olsaydı çoktan çözülürdü. askeri ve politik çabalar yanında psikolojik, ekonomik, sosyal, hukuki, entellektüel ve tibbi yol ve yöntemlerin seferber edilmesi gerekmekte. aksi halde kalben buğz etmek bile bize yetebilir..


taha harun aslan

.